ಜನ್ಮ ನೀಡಲು ತಿಂದ ನೋವುಗಳೆಷ್ಟೋ
ಬದುಕುಳಿಯಲು ಕಟ್ಟಿದ ಹರಕೆಗಳೆಷ್ಟೋ
ಉಪವಾಸವಿದ್ದು ನೀಡಿದ ಕೈತುತ್ತುಗಳೆಷ್ಟೋ
ಕಣ್ಣೀರ ಒರೆಸಿ, ಬರವಸೆಯ ತರಿಸಿ
ಚೂರು ರೊಟ್ಟಿಯ ತಿನಿಸಿ,ಕಟ್ಟಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಬುತ್ತಿ
ಶಾಲೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದ ಮೊದಲ ದಿನವೇ
ಭವಿಷ್ಯದ ಸಸಿ ನೆಟ್ಟಳು ನನ್ನವ್ವ
ಹಸಿಯಾದ ಮನದಲ್ಲಿ ಆಲದ ಮರ ಬೆಳೆಸಿ
ಬದುಕು-ಕಟ್ಟುವ ಕನಸು ವಿಶ್ವಾಸ ಮೂಡಿಸಿ
ನೈತಿಕತೆ ಕೈಹಿಡಿಸಿ ನನ್ನನ್ನು ನಡೆಸಿ
ಎಲ್ಲರನು ಗೌರವಿಸು, ನಕ್ಕು-ನಗಿಸು
ಬದುಕಿಸಿ-ಬದುಕು ಹೊರಡೆಂದಳು ನನ್ನವ್ವ
ಬೆಳಗುತಿದೆ ಇಂದಿಗೂ ಅವ್ವ ಹಚ್ಚಿದ ಹಣತೆ
ಹರಿಯಲಿ ಮುಂದೆಯೂ ಅ ಪ್ರೀತಿ-ಸ್ನೆಹದ ಒರತೆ
ಬ್ರಂಹಾಂಡ ಸೃಷ್ಠಿಸುವ ಓ ಸೃಷ್ಠಿಬ್ರಹ್ಮನೇ
ಬರೆದುಬಿಡು ಈಗಲೇ ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮಕೂ
ಇರಲಿ ನನಗೆ ಈ ನನ್ನ ‘ಅಮ್ಮ’ನೆ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment