ನಿನ್ನ ನಿನಪ ಹೂವ ಬನದಿ
ಹಾರುತಿರುವೆ ದುಂಬಿಯಾಗಿ
ಸಿಹಿಯ ಕೊಡು ಬಾರೆ ನಲ್ಲೆ
ನಿನ್ನ ಮೊಗವ ತೊರಿನಂಗೆ
ನಿನ್ನ ಕೊರಳ ಹಾರದಲ್ಲಿ
ಮುತ್ತು-ರತ್ನ-ಹವಳದಂಗೆ
ಅಪ್ಪಿ ನಿನ್ನ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು
ಮುತ್ತು ಕೊಡುವ ಆಸೆ ನಂಗೆ
ಮೊದಲ ನೊಟದಲ್ಲೆ ನೀನು
ಏನೊ ಮೊಡಿ ಮಾಡಿ ಬಿಟ್ಟೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ನಶೆಯ ಒಳಗೆ
ನಾ ಊಟ-ನಿದ್ರೆ ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟೆ
ಹಚ್ಚಿ ಇಟ್ಟ ಪ್ರೀತಿ-ದೀಪ
ಬೆಳಗುತಿರಲಿ ದೃದಯದೊಳಗೆ
ನೀನು ನನಗೆ ಸಿಗದೆ ಹೊದ್ರು
ಆರದಿರಲಿ ಕೊನೆಯವರೆಗೆ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment